Celem kompensacji mocy biernej jest poprawa trwałości sieci poprzez zmniejszenie tego współczynnika. Wyróżnić można trzy typy kompensacji – indywidualną, grupową oraz centralną. Poszczególne rozwiązania kategoryzowane są zarówno w zależności od zasięgu działania, jak i sposobu realizacji.

Kompensacja indywidualna i grupowa

Indywidualna kompensacja mocy biernej obejmuje pojedyncze urządzenia. Zastosowane w niej odbiorniki indukcyjne nie mogą zetem służyć do kompensacji sieci w całości. Ograniczeniem jest w tym przypadku mnogość niezbędnych zespołów kompensujących, przez co metoda indywidualna wykorzystywana jest jedynie do równoważenia mocy biernej w dużych odpływach indykcyjnych. W takiej formie kompensacji stosowane są zwykle baterie nieregulowane. Grupowa kompensacja mocy biernej pozwala natomiast na poprawę parametrów niektórych fragmentów sieci. Odnosi się do konkretnej grupy urządzeń, np. zasilanych z tej samej rozdzielnicy. W kompensacji grupowej najczęściej stosuje się baterie automatyczne i regulatory mocy biernej.

Kompensacja centralna

Celem przeprowadzenia centralnej kompensacji mocy biernej jest doprowadzenie do unormowania parametrów sieci na przyłączach. Nie jest jednak stosowana do całościowego równoważenia sieci wewnętrznej. W centralnej kompensacji mocy biernej, dla całej stacji rozdzielczej lub zakładu wykorzystuje się jedno urządzenie kompensacyjne. Takie rozwiązanie pozwala na minimalizację całkowitej mocy biernej do poziomu niezbędnego. Zastosowanie regulacji automatycznej przyczynia się natomiast do utrzymania wartości współczynnika mocy biernej na poziomie zbliżonym do wskazanego.

Skuteczność kompensacji

Poziom skuteczności poszczególnych metod kompensacji mocy biernej w równoważeniu sieci elektroenergetycznej jest różny. Dostępne rozwiązania wymagają też spełnienia określonych uwarunkowań. Na wybór konkretnej metody kompensacji wpływa wiele czynników. Nie bez znaczenia pozostaje ewentualna konieczność zastosowania mieszanej kompensacji, uwzględniającej różne poziomy napięć.